Dit is de pagina waarop ik al mijn verschillende handwerken laat zien. Ben je geïnteresseerd in een bepaald thema, klik dan op één van onderstaande knoppen.
De Commissie Creatief Handwerk Vrouwen van Nu Gelderland organiseert vanaf 1 april 2021 het gezamenlijk breien met patronen van een antieke breirol. Maandelijks zorgen ze voor 5 patronen, hulp, filmpjes. In het voorjaar van 2022 zullen de breirollen te zien zijn op de tentoonstelling in Vorden. Een leuk project. Hier geef ik uiteraard mijn eigen draai aan. Ik brei alleen patroontjes die geschikt zijn voor sokken (de patronen die ik niet geschikt vind, vervang ik door andere uit één van mijn breiboeken) en ik brei met sokkenwol. Op deze manier maak ik een stekenproef rol voor sokken. De rol start met een blauw zgn. ‘muizentandje’. De patronen wissel ik af met zgn. peeries, kleine fair isle randjes.
Er zijn nu 5 patronen gebreid, in de onderste rand mijn naam en jaartal in gaatjespatroon.Dit is de tweede set van 5 verschillende patronen, twee komen van de antieke breirol, de andere uit diverse patronenboeken die ik in mijn bezit heb.De sjaal is klaar, de uiteinden heb ik gesloten met kwastjes. Een dubbelgebreide sjaal van sokkenwol. Fijn voor de winter.
Deze quilt heb ik gemaakt voor de wedstrijd van het Quiltfestival Noord Groningen. Het thema van de wedstrijd: verwondering. Telkens weer verbaast het mij hoe sterk de werking van de hersenen is, zij laten telkens weer iets zien dat er in werkelijkheid niet is. De quilt is 80×80 cm.
De stappen in het proces van het maken van deze quilt:
1 – Eerst de ontwerptekening. Een isometrisch raster, een schets van een onmogelijke driehoek en daarmee de uitwerking van het patroon.
2 – Het uitzoeken van de stofjes. Dit met hulp van de kleurenwaaier van Joen Wolfrom. Vierentwintig regenboogkleuren in licht, midden en donker.
3 – Van alle vierentwintig regenboogkleuren in licht, midden en donker heb ik één stukje geknipt en neergelegd. Twee stofjes heb ik vervangen door een andere. De één was te licht, de tweede te donker om het juiste effect te geven.
4 – De lapjes zijn aan elkaar genaaid en omgeregen. Ik heb de achterlap erbij gezocht, die had ik nog liggen. Om het geheel aantrekkelijk te maken heb ik een heleboel kubusjes toegevoegd. De kleintjes in de kleuren van de regenboog, de grote rechtsonder in yellow, magenta en cyaan. De positie van het gifgroene blokje staat nog niet vast.
5 – De kleine blokjes zijn genaaid en geregen.
6 – Onderaan komen drie eenvoudige babyblocks in de kleuren yellow, magenta en cyaan, de basiskleuren waaruit alle kleuren bestaan.
7 – De kleine blokjes komen aan geborduurde ‘kettinkjes’ te hangen.
8 – In het verticale quiltwerk worden glanzende zilverkleurige kraaltjes gezet.
Estafette borduren. Wat is dat? Wel, je verzint een thema, prepareert een lap en zet er zelf één of twee borduurtjes op. Vervolgens stuur je de lap door aan de volgende van de groep.
Het thema van mijn eigen lap was: sneeuwpoppen, in bovenstaande afbeelding heb ik het borduurwerk afgemaakt, in onderstaande afbeelding hoe ik deze aan het eind van de rondes heb ontvangen.
Bij deze estafette bestond de groep uit 12 personen. Deze estafette liep van februari 2020 tot mei 2021. Hieronder wat ik voor de verschillende personen geborduurd heb en het thema van hun lappen.
In augustus of september 2020 heb ik tijdens het Handwerkcafé in Zwolle voorbeelden gezien van Bottensömmar borduurwerk. Voor mijn verjaardag heb ik het boekje Bottensömmar van Carina Olsson gevraagd en de speciale geweven, gevilte wol die er voor wordt gebruikt. Het patroon van de doos heb ik op Etsy gekocht.
Ook voor de tweede kleindochter een truitje gebreid. Het garen is een katoen/merino mengsel. Dit truitje is voor een kindje van een jaar, dus mijn inschatting is, dat ze het vanaf oktober/november ongeveer zal passen. Dan lopen beide zusjes in hetzelfde truitje. De manchetten hebben een andere kleur.
Met een kleindochter van 2,5 jaar, kon ik het niet laten. Voor het eerst met 3 kleuren in één toer gebreid, dit blijkt mogelijk, maar wel erg vertragend. Materiaal katoen/merino, 22 steken op een decimeter.
Zeven bollen oudrose wol, gecombineerd met restanten Lana Grossa Cinque Alto heb ik gebruikt om dit vest te breien. Een redelijk simpel patroon met afgehaalde steken en een raglan mouw moesten het eenvoudig houden.
Ik heb voor mijn nieuwe naaimachientje een mooie tas gemaakt. Hierin kan het vervoerd worden, met name zorgt het ervoor dat het schoon en heel blijft. Voor netsnoer en voetpedaal heb ik een apart zakje gemaakt. Naast het naaimachientje in de tas is er ruimte om dit neer te zetten.
Hieronder het verhaal van naaimachine en tas.
Dit leuke naaimachientje kreeg ik uit een erfenis. Hij had altijd in een open kast gestaan zonder enige bescherming en was daardoor heel stoffig en vies. Na schoonmaken ziet hij er weer uit als een zonnetje.Ik heb al eens eerder op een dergelijke machine genaaid en hij naait uitstekend.Ik zal er een tas omheen maken, zodat hij goed is mee te nemen en schoon blijft. Fijn als allerlei activiteiten weer door kunnen gaan als de coronamaatregelen versoepeld zijn en ik zo’n handzaam machientje heb.
Het stapeltje stoffen is uitgezocht. Dat lag nog allemaal in een bakje met voorgesneden 5×5 cm vierkantjes. Allemaal koele kleuren.
De stofjes tot een lap genaaid, dit worden de zijkanten van de tas.
De lap doorgequilt met een speciale tassenvulling (Soft and stable), zodat de tas stevigheid heeft en gewoon rechtop blijft staan. Daarna de rand gesloten tot een koker.
De bodem, ook met Soft and stable, doorgestikt in dezelfde blokjes als de blokjes van de tas. Stevig genoeg om dit lichte naaimachientje te dragen.
De bodem in de tas genaaid en afgebiesd met een donkergrijze dubbele bies. Met Soft en stable is dit wel een prutswerkje.
Dan moet de bovenkant nog dichtgemaakt. Hoe wordt de sluiting? Rits, knopen, drukknopen? Ik besluit tot een soort flappen, gevuld met Soft en stable, dat lijkt me stevig genoeg om plat te blijven liggen, de boel goed te sluiten en bij het pakken en opruimen niet te prutsen met de sluiting. Gelukkig werkt het zoals bedacht, het was toch nog een aardig klusje.
De flappen.
Als sluitstuk nog een zakje genaaid, waarin netsnoer en voetpedaal een plaatsje krijgen. En natuurlijk handvatten aan de tas.
