Het nieuwe thema: Harrie in de Warrie, 50×50 cm. Wat moet je daar nu mee als opgeruimd, georganiseerd persoon.
Eerst dacht ik aan Einstein, daar is zo’n heerlijk warrige foto van. Maar zijn hersens werkten helemaal niet ‘in de warrie’. Daar werd hij niet beroemd mee. Dus toch niet zo’n goed idee voor het thema.

Er was ook iemand die opperde: neem gewoon de letters van het thema en gooi die door elkaar, zet ze op de quilt en klaar. Probleem hierbij is, dat ik de quilt die ik maak zelf ook nog aantrekkelijk moet vinden. En door elkaar geklutste letters lijkt me niks.

De volgende poging, na brainstormen met mijn kinderen: Buurman en buurman.
Dat is beter, die gedragen zich in ieder geval heel warrig. Mijn kinderen zijn fan van ze. We hebben heel veel filmpjes van ze gezien en zijn – toen waren ze zelfs al volwassen – ook een keer met ze naar een voorstelling in de schouwburg geweest (tot verbijstering van één van de gastvrouwen in de schouwburg, het is een kindervoorstelling).

Eerst maar eens een tekening gezocht (leukekleurplaten.nl) die geschikt is en de stoffen om het mee uit te voeren.

Nu komt de uitwerking. Tekening op de juiste grootte maken, applicatie-malletjes maken, stoffen knippen en appliceren.

Hierboven de werktekening op ware grootte en de – van freezer paper gemaakte – malletjes die op de verschillende stoffen zijn gestreken.

Op de linker afbeelding is het appliceren klaar, bij de rechter afbeelding is het verfraaid met borduurwerk in steelsteken.

En weer een nieuwe uitdaging.
Thema: van tekst naar textiel, afmeting 40×60 cm, staand.
Dat is de opdracht.

Na mijn ervaring met een uitgeverij voor mijn vorige quilt met dit thema, had ik echt geen zin meer in de vraag om toestemming aan een uitgeverij/erven voor het gebruik van een tekst.

Dus wel een tekst, maar royalty free, zonder problemen met copyrights.
Er was eens… Dat is mijn tekst. Bijna alle sprookjes beginnen er mee. Zoals er ook in veel sprookjes kastelen of draken voorkomen.

Jaren geleden – ik denk eind vorige eeuw – heb ik in Australië een CD besteld met een patroon voor een drakenquilt. Toen ik hem ontving, bleek dat de afbeeldingen weliswaar prachtig waren, maar voor mijn quiltervaring in die tijd wanhopig veel te moeilijk.

Nu – 2024 – gekeken of de moderne computers deze CD nog lusten, en ja hoor. Ik kon hem lezen, heb de afbeeldingen op mijn PC gezet en ben aan de slag gegaan.
De werkwijze:
Kiezen van de te gebruiken patronen, vergroten, spiegelen, vervormen, aanpassen, een ontwerp maken.
Stoffen in de goede kleuren zoeken.
De applicaties maken, alles behalve de twee lichtgroene bomen, needleturn.
Borduurwerk met steelsteken.
Doorquilten.

Ik ben weer blij met het resultaat.

De uitdaging voor 1 maart 2024 is:
Keltisch met een omtrek van 200 cm.

Dit thema heb ik zelf op de agenda gezet, mijn bedoeling was om er een totaal nieuwe quilt voor te maken. De tijd haalt me in. Ik heb me veel werk op de hals gehaald met het project ‘van tekst naar quilt’ van het Quiltersgilde.

Gelukkig heb ik boven nog een triskelion liggen, die kan ik er voor gebruiken. Gemaakt in 2017 ligt deze – doelloos, slechts een top – in de kast. Gemaakt als cursusvoorbeeld voor de workshop Tiffany.

Meten is weten.
Het makkelijkst is natuurlijk hem vierkant te maken. Tussen de buitenranden (zodat het roze en groen allemaal te zien is) is het 52 cm. Een vierkant gaat het niet worden, de buitenmaat mag niet meer zijn dan 200 cm.
Tweede mogelijkheid: een ronde quilt. Als het geheel een cirkel wordt, moet – om de omtrek 200 cm te krijgen – de diameter 64 cm zijn, dat zou net kunnen. Er blijft dan helemaal niets over. Maar… dan wordt de quilt rond, daar heb ik geen zin in.
Een derde optie is om het geheel in een zeshoek te plaatsen. Met een beetje rekenwerk: dat moet gaan lukken. Buiten de cirkel komt een blauwe rand die op de smalste stukken 3 cm breed is. Dat ziet er goed uit, die zeshoek. Nu nog een beetje denkwerk hoe ik die hoeken ga afwerken alsof het altijd zo geweest heeft moeten zijn.

Ik denk dat het beter is om de smalste rand 6 mm breed te maken. Dan is de blauwe rand voldoende en hoef ik geen extra pas-stukjes toe te voegen. Dan ziet het er minder uit als knip- en plakwerk.
Ik heb nog een mooie donkerrode fossil fern liggen, die past er perfect bij.
Eén van de drie erbij liggende stofjes ga ik gebruiken als bies.

Niets zo veranderlijk als de mens. De blauwe en de gifgroene stof gaan geen enkele rol meer spelen. De donkerrode fossil zal de rand vormen en wordt gebruikt om het quiltje af te biezen.
De 200 cm omtrek heb ik losgelaten, er zou dan zo’n smal randje donkerrood om de quilt komen, dat het evenwicht zoek is.
Een 7 cm brede donkerrode rand gaat het werk doen. In die rand een door mezelf getekende keltische knoop gequilt.