Voor de tweede verjaardag van mijn kleindochter heb ik een beertje gebreid.
Toen ze hem uitpakte riep ze enthousiast: ‘muis’.
Op de foto het beertje met en zonder kleding. Voor het lijf heb ik een andere kleur genomen zodat het ondergoed lijkt.
De patronen van Zijmaakthet zijn en blijven leuk en kloppen altijd.
Dit varken is het nieuwste patroon, gebreid met restanten breiwol.
Het breien van een beertje in deze corona-tijd is een leuk tijdverdrijf.
Drie beertjes, gemaakt naar het patroon Vera van Zijmaakthet. De middelste van sokkenwol, de linker en rechter van Trollenwol supersoft. Alle drie gebreid op naalddikte 2.
Een paar sokken voor de winter. De steek (het oogt als een raster dat er overheen ligt) is redelijk eenvoudig. Een herhaling van vier toeren: Een naald recht met groen, dan een naald één recht één averecht met de contrastkleur, vervolgens weer een naald recht met groen en eindigen met een naald één recht één averecht waarbij de rechte steken boven de averechte steken in naald twee komen.
Een erg leuk breipatroontje voor een paar sokken.
Restanten uit de bollenbak en een paar bollen wol en een oud patronenboek. Een leuk resultaat
De tweekleurige patentsteek heet ook wel brioche breien.
Het valt behoorlijk tegen. Ik had twee wollen verloopgarens gekocht, een lichte en een iets donkerder. Dit garen is vrij dun, zoals sokkenwol. De sjaal is dan ook op naalden 3 gebreid.
De patentsteek bestaat voor de helft uit omslagen, daarnaast twee kleuren en meerderingen en minderingen op vaste plaatsen.
Het lastige hierbij is, dat je je breiwerk slecht kunt ‘lezen’, daardoor is het moeilijk bij te houden waar je precies bent gebleven in je patroon. Opletten geblazen.
Daarnaast, als ik een steek laat vallen krijg ik het geheel niet meer goed op de naald. Om dit op te lossen rijg ik na 10 naalden breien een katoenen draad door de steken. Daardoor kan je de pen uit het breiwerk trekken, uithalen en de steken allemaal weer goed op de naald zetten.
Ooit heb ik voor mijn moeder kabouters gebreid. Deze bestaan natuurlijk allang niet meer. Onlangs kwam ik het boekje tegen waar ze in stonden. Ik kon het niet laten dit te kopen en nogmaals een kabouter te breien.
Een paar sokken voor Chris, gebreid van verschillende gemêleerde garens.
Helaas, aan alles komt een einde, ook aan dit project. Dit zijn de laatste sokjes die ik opstuur.
Petra Haas kan geen opvolgster vinden en stopt aan het eind van 2019 met het inzamelen en uitreiken van kleine mutsjes, sokjes, wantjes, dekentjes voor premature babietjes.
