Deze borduurestafette is gestart in februari 2023. Elke maand een patroon(tje) borduren voor iemand anders en aan het eind je eigen borduurwerk terugkrijgen met – als het goed uitpakt – een mooie lap.
En ja, dat is zeker gelukt. Ik ben heel tevreden met het eindresultaat. De konijnen zijn goed gevuld met allerlei blackwork en hitomezashi patroontjes. Zelf heb ik het borduurwerk aangevuld met natuurlijke bloemetjes van Clara Waever en Gerda Bengtsson.
Omstreeks 1980 heb ik dit alfabet geborduurd. Het is nu – 2024 – verdwenen.
Waar het is gebleven? Geen idee. Destijds vond ik het schitterend, het is nog steeds een mooi alfabet. Helaas, een betere foto dan deze heb ik niet.
Langzaam maar zeker komen al mijn handwerk resultaten op dit blog terecht. De oude websites zal ik niet meer bijwerken. De quilts, het breiwerk, de patronen, het borduurwerk en de cursussen zullen alle op een aparte pagina staat met kleine fotootjes, zodat je kunt doorklikken voor het verhaal.
De quilts, cursussen en patronen heb ik al eerder afgerond, het gedeelte van het breien is nu ook klaar.
Mijn breiwerk van voor ongeveer 2000 is niet meer te achterhalen, er zijn geen foto’s van, er is niets van overgebleven.
Lang geleden heb ik de speciale uitgave van het blad Sandra gekocht: mannentruien.
De trui die voorop staat heb ik twee keer gebreid, één keer voor mijn man en één keer voor mezelf. Dat moet in 1989 geweest zijn, ik herinner me mijn babydochter die onder het voorpand in de box lag, een lekker wollen dekentje. Deze truien zijn versleten en weg.
Daarna heb ik nog een blaadjestrui gebreid, een stuk moeilijker, met verschillende bollen veelkleurige sokkenwol. Dat zal dan in 1990 geweest zijn. Deze trui heb ik nog steeds en draag ik soms als ik het koud heb.
Ik had destijds nog geen enkele ervaring met inbreipatronen. Heen en weer, recht en averecht, dat was de manier. Alle draden rommelden zich in elkaar. Aan de averechte kant zag je absoluut niet wat je eigenlijk aan het doen was.
Tegenwoordig brei ik met de rondbreinaald, alleen recht breien met links en rechts een draad. Dat is toch veel gemakkelijker.
Voor abonnees van mijn blog, die de afgelopen dagen tientallen mails van mij hebben gekregen, is het nu voorlopig weer rust. Excuses hiervoor.
Alle quilts staan nu op mijn blog in een overzichtelijke lijst.
Veel kijkplezier.
Vorig jaar zomer vroeg mijn schoonzoon of ik voor hem een quilt wilde maken. Een bijzondere vraag, aangezien mijn nageslacht en hun partners niet veel op hebben met quilts.
De bedoeling was een zomerquilt, waar je lekker onder kunt slapen in de zomer. Puur katoen, met een katoenen vulling.
De top heb ik op het quiltweekend in maart gemaakt. De afwerking, randen erlangs en het doorquilten heb ik gisteren afgerond.
Afmeting 225×150 cm.
Het patroon komt uit het boek ‘Rainbow quilts for scrap lovers’ van Judy Gauthier.
Met het borduurprogramma op mijn tablet heb ik een vierseizoenen boompje getekend. Het was een erg leuk klusje om te doen.
Vervolgens heb ik het geborduurd, een oud lijstje op zolder gezocht. Het hangt.
Een aantal jaar geleden kocht ik in een kringloopwinkel een prachtig zeshoekig theekastje, waarop mijn dochter zei: mam, je drinkt niet eens thee. Daar had ze een punt. En verder drinken we altijd koffie en thee uit stevige aardewerken mokken.
Mijn volgende actie was het aanschaffen van een theeservies: theepot, suikerpotje, melkkannetje en kopjes. Tot mijn verrassing stond het prachtige porseleinen servies van Albert Heijn (dat ik destijds niet heb gekocht omdat het me – met vier kinderen in huis – veel te kwetsbaar leek) op marktplaats te koop.
Het staat prachtig in het theekastje.
Het blaadjesmotief van dit servies heb ik gebruikt voor het maken van het dekseltje voor een doosje.
En weer een nieuwe ronde. Deze keer is mijn keus gevallen op cactussen/vetplanten.
Zelf heb ik daar niet zo veel mee, maar Chris vindt ze prachtig.
De afbeeldingen hierboven laten zien hoe de lap terugkwam en wat ik nog aan (zeer weinig) aanpassingen heb gedaan. Het is een schitterend werk geworden.
Het Quiltersgilde heeft voor 2023-2024 een spannend project uitgeschreven, van tekst naar quilt.
Je neemt een tekst, quote, gedicht, en gaat ermee aan de slag om er een quilt van te maken. Hierbij word je gekoppeld aan een ‘maatje’, waarbij je – voor je met de quilt begint – allerlei gedachten over het thema gaat delen.
Mijn eerste plan was: “De uil met zeven zuurtjes” (volledige tekst) van Diet Huber.
Om deze – volledige – tekst te mogen gebruiken, moet je toestemming hebben van de uitgever. Hier bleken toch wel hoge kosten aan verbonden, dus ik heb ervoor gekozen de tekst niet op de quilt te zetten.
Daarnaast bleek – na het sparren met mijn maatje – dat de quilt eigenlijk meer over mijn jeugd zou moeten gaan dan over dit ene specifieke gedicht.
Een andere insteek dus.
Behalve de uil met zeven zuurtjes, zullen waarschijnlijk ook Paultje met het paarse krijtje, het Koekemannetje, de drie paardjes en Paulus de boskabouter een rol gaan spelen. Ook het stoeltje dat altijd bij ons thuis stond (door mijn grootvader voor mijn grootmoeder gemaakt) zal waarschijnlijk een plaatsje krijgen.
Alle onderwerpen die op de lap terecht zullen komen, zullen als ‘boek’ op een plankje komen te staan.
De ondergrond.
Mijn plan is om de quilt 18×24 vierkantjes groot te maken. Elk vierkantje is 1,5 inch.
Dat maakt de maat 27×36 inch (67,5×90 cm). Daar zullen de randen nog omheen komen. Geschatte maat wordt 90×110 cm.
De rode bedjes
Mijn vader heeft, toen wij kleuters waren, rode stapelbedjes voor ons gemaakt van balkjes en hardboard. Later, toen de kleinkinderen erin pasten, heeft mijn oudste zus de bedjes opnieuw geschilderd en nieuwe lakentjes gemaakt van een koningsblauwe treintjesstof. Van die stof heb ik nog een stukje liggen. Dat ga ik gebruiken. Het wordt een boekensteuntje.
De uil met zeven zuurtjes
Nu “de uil met zeven zuurtjes”, daar was het ‘van tekst naar quilt’ project mee begonnen. Applicatiewerk aangevuld met borduurwerk. De zuurtjes hebben lintjes als papiertjes.
Het bruine stoeltje
Het stoeltje is in de jaren 30 van de 20e eeuw door mijn grootvader gemaakt voor mijn grootmoeder. Het is een laag, klein stoeltje, waar wel een volwassene in past, maar die moet dan erg door de knieën.
In mijn jeugd heb ik eindeloos in dit stoeltje zitten lezen.
Een jaar of vijf geleden heb ik het stoeltje laten restaureren, het is weer als nieuw en staat bij mij in de woonkamer.
Bij de verwerking op de quilt heb ik besloten de tientallen nageltjes niet toe te voegen.
De drie paardjes
Een boek dat ook werd stukgelezen in mijn jeugd, was ‘De drie paardjes’ van Piet Worm. Een voorleesboek over drie paardjes, met prachtige tekeningen. Een sfeerboek, waarbij de paardjes zich verkleden als prinsesjes. Iedereen trapt er in. Tot ze worden ontmaskerd en in de gevangenis terecht komen. Uiteindelijk ontfermen drie echte prinsesjes zich over de paardjes. Eind goed, al goed. De charme van dit boek lag voor mij destijds ook bij het buitengewone model, 18×44 cm. Het boek ligt hier nog in de kast.
Het koekemannetje
Het koekemannetje was ook al een boek waar wij als kinderen geen genoeg van konden krijgen. Een mannetje van koek dat op de loop gaat. Hij wil niet opgegeten worden. Het uiteindelijk lot is natuurlijk bepaald.
‘Ik ben niet bang voor de oude man, ik ben niet bang voor de oude vrouw en ik ben ook niet bang voor jou.
En hij liep en hij liep en hij liep…’
Bulletje en bonestaak
Bulletje en Bonestaak zijn twee tieners, wier vaders werken op de grote vaart. Op een dag besluiten ze niet naar school te gaan, maar als verstekeling mee te varen op de boot van hun vaders. In de boekjes de hierop volgende spannende belevenissen van beide knapen. Eén van de eerste stripverhalen (1922-1937) die in kranten verscheen.
Boekjes waarvan ik als (zeer braaf) kind erg heb genoten.
Voor een korte impressie van de stijl kan je hier terecht: www.dbnl.org
Paulus de boskabouter
Een serie waar ik als kind erg van genoten heb, was Paulus de boskabouter.
Alle belevenissen van Paulus met Oehoeboeroe de uil, Gregorius de das, Salomo de raaf, Eucalypta de heks en Krakras het hulpje van Eucalypta.
Paultje en het paarse krijtje
Een heel leuk boekje uit mijn jeugd was Paultje en het paarse krijtje. Een sprookjesachtig verhaal over een kind met een krijtje, die daarmee zijn wereld tekent. Wát Paultje tekent is de realiteit. Een zeer maakbare wereld. Het boekje is stukgelezen.
Titel van de quilt
Zoals ik aan het begin van dit verhaal al meldde, is mijn standpunt over wat er op de quilt komt te staan, gewijzigd.
De titel zal ‘jeugdherinneringen’ zijn.
Dit heb ik bovenaan de quilt in schaduwletters geborduurd.
Spanderswoud
Toen ik een kind was gingen we regelmatig met mijn moeder naar het bos, het Spanderswoud.
Met name in de herfst was dat een feest. Kastanjes, eikels, beukenootjes, herfstblad. We maakten elk jaar een herfsttafel in de hal, ook paddestoelen vonden hier een plekje. Anno nu zou niemand dat meer doen, maar in de jaren 60 van de vorige eeuw was dat helemaal niet raar.
