Met regelmaat zag ik dit borduurwerk via pinterest voorbij komen. Overduidelijk een patroon van iemand. In januari 2020 ontdekte ik op een ledendag van Merkwaardig dat ik via Nelly van Es aan het patroon van dit prachtige borduurwerk kon komen. In februari ben ik er aan begonnen, nu is het klaar en hangt te pronken aan de wand.
Een erg leuk breipatroontje voor een paar sokken.
Een workshop tijdens de activiteitendag van borduurvereniging MerkWaardig heeft geleid tot een heel leuk speldenkussentje.
Restanten uit de bollenbak en een paar bollen wol en een oud patronenboek. Een leuk resultaat
De tweekleurige patentsteek heet ook wel brioche breien.
Het valt behoorlijk tegen. Ik had twee wollen verloopgarens gekocht, een lichte en een iets donkerder. Dit garen is vrij dun, zoals sokkenwol. De sjaal is dan ook op naalden 3 gebreid.
De patentsteek bestaat voor de helft uit omslagen, daarnaast twee kleuren en meerderingen en minderingen op vaste plaatsen.
Het lastige hierbij is, dat je je breiwerk slecht kunt ‘lezen’, daardoor is het moeilijk bij te houden waar je precies bent gebleven in je patroon. Opletten geblazen.
Daarnaast, als ik een steek laat vallen krijg ik het geheel niet meer goed op de naald. Om dit op te lossen rijg ik na 10 naalden breien een katoenen draad door de steken. Daardoor kan je de pen uit het breiwerk trekken, uithalen en de steken allemaal weer goed op de naald zetten.
De opdracht die we hebben afgesproken binnen de modern quilt groep was:
een brug met één boog;
hoogte 100 cm
kleur vrij
De afmeting is 64×100 cm.
De opdracht die we hebben afgesproken binnen de modern quilt groep was:
geometrisch patroon
hoogte 100 cm
kleur vrij
Het is leuk om iets te verzinnen binnen de beperkingen die je jezelf oplegt.
De quilt is 64×100 cm.
Voor de foto op mijn kerstkaart maak ik altijd een handwerk. Soms begin ik ruim van tevoren, soms is het een redelijke spoedklus. Zo ook dit jaar. In november begonnen en – gelukkig – op tijd klaar.
Ooit, in 1986, heb ik een lap geborduurd voor het huwelijk van Roelof en Liesbeth, mijn broer en zijn vrouw.
Kort geleden kwam ik dit borduurwerk weer tegen, geheel vergeten dat ik het gemaakt had. Een leuke gewaarwording.
De Vlieland lap, gestart in 2012, heeft járen stilgelegen. Twee maanden geleden dacht ik dat ik hem maar eens moest afmaken, voordat mijn ogen niet meer willen meewerken op deze fijne stof. Nu is hij af.
