Auteursarchief: liesvarkevisser

Naaimachientje

Ik heb voor mijn nieuwe naaimachientje een mooie tas gemaakt. Hierin kan het vervoerd worden, met name zorgt het ervoor dat het schoon en heel blijft.
Voor netsnoer en voetpedaal heb ik een apart zakje gemaakt. Naast het naaimachientje in de tas is er ruimte om dit neer te zetten.

naaimachinetas

Hieronder het verhaal van naaimachine en tas.

Dit leuke naaimachientje kreeg ik uit een erfenis. Hij had altijd in een open kast gestaan zonder enige bescherming en was daardoor heel stoffig en vies. Na schoonmaken ziet hij er weer uit als een zonnetje.Ik heb al eens eerder op een dergelijke machine genaaid en hij naait uitstekend.Ik zal er een tas omheen maken, zodat hij goed is mee te nemen en schoon blijft. Fijn als allerlei activiteiten weer door kunnen gaan als de coronamaatregelen versoepeld zijn en ik zo’n handzaam machientje heb.

previous arrow
naaimachinetas
Het stapeltje stoffen is uitgezocht. Dat lag nog allemaal in een bakje met voorgesneden 5×5 cm vierkantjes. Allemaal koele kleuren.
De stofjes tot een lap genaaid, dit worden de zijkanten van de tas.
De lap doorgequilt met een speciale tassenvulling (Soft and stable), zodat de tas stevigheid heeft en gewoon rechtop blijft staan. Daarna de rand gesloten tot een koker.
De bodem, ook met Soft and stable, doorgestikt in dezelfde blokjes als de blokjes van de tas. Stevig genoeg om dit lichte naaimachientje te dragen.
De bodem in de tas genaaid en afgebiesd met een donkergrijze dubbele bies. Met Soft en stable is dit wel een prutswerkje.
Dan moet de bovenkant nog dichtgemaakt. Hoe wordt de sluiting? Rits, knopen, drukknopen? Ik besluit tot een soort flappen, gevuld met Soft en stable, dat lijkt me stevig genoeg om plat te blijven liggen, de boel goed te sluiten en bij het pakken en opruimen niet te prutsen met de sluiting. Gelukkig werkt het zoals bedacht, het was toch nog een aardig klusje.
De flappen.
Als sluitstuk nog een zakje genaaid, waarin netsnoer en voetpedaal een plaatsje krijgen. En natuurlijk handvatten aan de tas.
next arrow
PlayPause
 
Het stapeltje stoffen is uitgezocht. Dat lag nog allemaal in een bakje met voorgesneden 5x5 cm vierkantjes. Allemaal koele kleuren.
De stofjes tot een lap genaaid, dit worden de zijkanten van de tas.
De lap doorgequilt met een speciale tassenvulling (Soft and stable), zodat de tas stevigheid heeft en gewoon rechtop blijft staan. Daarna de rand gesloten tot een koker.
De bodem, ook met Soft and stable, doorgestikt in dezelfde blokjes als de blokjes van de tas. Stevig genoeg om dit lichte naaimachientje te dragen.
De bodem in de tas genaaid en afgebiesd met een donkergrijze dubbele bies. Met Soft en stable is dit wel een prutswerkje.
Dan moet de bovenkant nog dichtgemaakt. Hoe wordt de sluiting? Rits, knopen, drukknopen? Ik besluit tot een soort flappen, gevuld met Soft en stable, dat lijkt me stevig genoeg om plat te blijven liggen, de boel goed te sluiten en bij het pakken en opruimen niet te prutsen met de sluiting. Gelukkig werkt het zoals bedacht, het was toch nog een aardig klusje.
De flappen.
Als sluitstuk nog een zakje genaaid, waarin netsnoer en voetpedaal een plaatsje krijgen. En natuurlijk handvatten aan de tas.
previous arrow
next arrow

A perfect squared square

Half oktober gestart met dit leuke project. Het perfecte vierkant, gevuld met blackwork.
Het thema is een herfstblad geworden, met de herfstige kleuren die daarbij horen.
Ik ben zeer tevreden met het resultaat.

Beertje voor Maura

Voor de tweede verjaardag van mijn kleindochter heb ik een beertje gebreid.
Toen ze hem uitpakte riep ze enthousiast: ‘muis’.
Op de foto het beertje met en zonder kleding. Voor het lijf heb ik een andere kleur genomen zodat het ondergoed lijkt.

Drie beertjes

Het breien van een beertje in deze corona-tijd is een leuk tijdverdrijf.
Drie beertjes, gemaakt naar het patroon Vera van Zijmaakthet. De middelste van sokkenwol, de linker en rechter van Trollenwol supersoft. Alle drie gebreid op naalddikte 2.

Sokken

Een paar sokken voor de winter. De steek (het oogt als een raster dat er overheen ligt) is redelijk eenvoudig. Een herhaling van vier toeren: Een naald recht met groen, dan een naald één recht één averecht met de contrastkleur, vervolgens weer een naald recht met groen en eindigen met een naald één recht één averecht waarbij de rechte steken boven de averechte steken in naald twee komen.

Naambordje

Het oude naambordje was verbleekt en vaal geworden. Het nieuwe begon met het lijstje, gevonden in de kringloopwinkel. Vervolgens een foto van een bos gegoogled en met behulp van een borduurprogramma hier een telpatroon met 16 kleuren groen van gemaakt.

naambordje