Lang geleden heb ik de speciale uitgave van het blad Sandra gekocht: mannentruien.
De trui die voorop staat heb ik twee keer gebreid, één keer voor mijn man en één keer voor mezelf. Dat moet in 1989 geweest zijn, ik herinner me mijn babydochter die onder het voorpand in de box lag, een lekker wollen dekentje. Deze truien zijn versleten en weg.

Daarna heb ik nog een blaadjestrui gebreid, een stuk moeilijker, met verschillende bollen veelkleurige sokkenwol. Dat zal dan in 1990 geweest zijn. Deze trui heb ik nog steeds en draag ik soms als ik het koud heb.

Ik had destijds nog geen enkele ervaring met inbreipatronen. Heen en weer, recht en averecht, dat was de manier. Alle draden rommelden zich in elkaar. Aan de averechte kant zag je absoluut niet wat je eigenlijk aan het doen was.
Tegenwoordig brei ik met de rondbreinaald, alleen recht breien met links en rechts een draad. Dat is toch veel gemakkelijker.