Ook vroeger hield ik al van breien. Onlangs heb ik alle oude fotoalbums doorgespit op zoek naar foto’s. Ik heb er heel wat gevonden.
In de diashows staan deze foto’s.
baby- en peutertruien
kindertruien
damestruien
herentruien
Al weer een nieuw jaar om een temperatuur borduurwerk te maken. Ditmaal met dag- én nachttemperaturen.
De basis is een Truchet tile.
Truchet-tegels zijn tegels die niet volledig rotatiesymmetrisch zijn en zo zijn ontworpen dat ze, wanneer ze vierkant in een raster worden geplaatst, onderling verbonden patronen genereren. Als de tegels systematisch worden geplaatst, ziet het nieuwe ontwerp er waarschijnlijk regelmatig uit, maar als ze schijnbaar willekeurig worden geplaatst, ontstaan er nieuwe willekeurige patronen (meer informatie: https://questionsindataviz.com/2021/03/03/what-are-truchet-tiles/).
Door Joan werd ik op het idee gebracht om een eenvoudig Japans zakdoeketuitje te maken.
Hitomezashi is een redelijk eenvoudige techniek, een repeterende rijgsteek wordt aangebracht in één richting. De volgende stap is een rijgsteek die hier haaks op staat. Als laatste zijn de diagonale steken aan de beurt.
Het etuitje is afgewerkt met een koordje dat vastzit in een kraal. Hiermee kan het gesloten worden.
Met drie grote bollen zesdraads sokkenwol en restanten garen in ongeveer dezelfde dikte, heb ik deze trui gebreid.
Het temperatuurproject van 2023 is mij zeer goed bevallen.
Elke dag een klein beetje borduren en aan het eind van het jaar een prachtige lap in handen. Dat smaakt naar meer.
Het hele jaar door hield ik de ogen open of er ergens wellicht een boeiend temperatuurpatroon is. Tientallen malen hetzelfde bloemetje/vogeltje of wat ook, stijf op een rijtje, kan mij niet bekoren.
Afgelopen zomer kwam ik deze ‘magic potions‘ tegen. Ze haakten in mijn hersens en wilden daar niet meer uit.
Vrijdag heb ik het patroon aangeschaft, zaterdag een donkergrijs linnen besteld en een projectdoosje met kleuren gevuld. Nu zit ik bij de brievenbus te wachten tot de lap binnen is en ik een start kan maken: omslingeren, aftellen, het eerste plankje borduren.
In januari kan het feest beginnen.
Hieronder de wenskaarten die ik in de afgelopen jaren heb verstuurd.
Het nieuwe thema: Harrie in de Warrie, 50×50 cm. Wat moet je daar nu mee als opgeruimd, georganiseerd persoon.
Eerst dacht ik aan Einstein, daar is zo’n heerlijk warrige foto van. Maar zijn hersens werkten helemaal niet ‘in de warrie’. Daar werd hij niet beroemd mee. Dus toch niet zo’n goed idee voor het thema.
Er was ook iemand die opperde: neem gewoon de letters van het thema en gooi die door elkaar, zet ze op de quilt en klaar. Probleem hierbij is, dat ik de quilt die ik maak zelf ook nog aantrekkelijk moet vinden. En door elkaar geklutste letters lijkt me niks.
De volgende poging, na brainstormen met mijn kinderen: Buurman en buurman.
Dat is beter, die gedragen zich in ieder geval heel warrig. Mijn kinderen zijn fan van ze. We hebben heel veel filmpjes van ze gezien en zijn – toen waren ze zelfs al volwassen – ook een keer met ze naar een voorstelling in de schouwburg geweest (tot verbijstering van één van de gastvrouwen in de schouwburg, het is een kindervoorstelling).
Eerst maar eens een tekening gezocht (leukekleurplaten.nl) die geschikt is en de stoffen om het mee uit te voeren.
Nu komt de uitwerking. Tekening op de juiste grootte maken, applicatie-malletjes maken, stoffen knippen en appliceren.
Hierboven de werktekening op ware grootte en de – van freezer paper gemaakte – malletjes die op de verschillende stoffen zijn gestreken.
Op de linker afbeelding is het appliceren klaar, bij de rechter afbeelding is het verfraaid met borduurwerk in steelsteken.
En weer een leuk voorraadje om naar Den Haag te sturen.
Fijn voor mij om te doen, fijn voor Tesselschade om te ontvangen. Een win-win situatie.
Gebreide sokjes en mutsjes, genaaide etuitjes.
Een gezamenlijk project doorstoppen met een aantal borduursters leidde tot dit leuke doosje.
Eerst heb ik met mijn tablet een foto gemaakt van het stofje. Die kon ik op het scherm goed groot maken, zodat ik er een telpatroon van kon maken.
Dat telpatroon gebruikte ik om het dekseltje van het doosje te maken.
Het mooi laten doorlopen van de strepen op binnen- en buitenkant was een uitdaging.
Een stap voor stap werkbeschrijving voor het maken van een rechthoekig doosje vind je op de patronenpagina.
Een nieuwe ronde, gestart in 2023. Elf enthousiaste dames doen mee, dat betekent, dat we er ongeveer een jaar over gaan doen.
Mijn thema: spreuken, gedichten en gezegdes. Het wordt vormgegeven in een boekje, waarbij iedereen twee pagina’s zal vullen.
Hier onder de foto’s van het boekje dat ik heb gemaakt met het teruggekregen eindresultaat. Klik op de pijltjes om alle bladzijden te zien.
Hier onder alle borduurtjes die ik heb gemaakt voor de andere deelneemsters.
