Ongeveer 25 jaar geleden heb ik een quilt gemaakt voor Sandra. Deze wordt dagelijks gebruikt en is langzaamaan tot op de draad versleten.
Tijd voor een nieuwe. Eentje die ook bij de quilt van haar man Nander past.
Al weer een nieuw jaar om een temperatuur borduurwerk te maken. Ditmaal met dag- én nachttemperaturen.
De basis is een Truchet tile.
Truchet-tegels zijn tegels die niet volledig rotatiesymmetrisch zijn en zo zijn ontworpen dat ze, wanneer ze vierkant in een raster worden geplaatst, onderling verbonden patronen genereren. Als de tegels systematisch worden geplaatst, ziet het nieuwe ontwerp er waarschijnlijk regelmatig uit, maar als ze schijnbaar willekeurig worden geplaatst, ontstaan er nieuwe willekeurige patronen (meer informatie: https://questionsindataviz.com/2021/03/03/what-are-truchet-tiles/).
Op 18 april is mijn kleine zusje overleden. Ze had in de laatste maanden voor haar dood voor ons allemaal een doosje met spulletjes gevuld. In mijn doosje zat o.a. het paspoort etuitje dat ik in een grijs verleden (1985?) voor haar geborduurd heb. Dat heeft ze al die jaren bewaard. De Nederlandse vlag, een oranje randje en koordje, yin yang en de regenboog. Een ritsje er in. Weliswaar oud, maar je kan nog zien dat het een prachtig etuitje is geweest.
De geborduurde tekst:
god zijn is niet enkel nectar en bliksems, weet je * ‘t valt niet mee om steeds maar weer almachtig te zijn * als je ‘t heelal hebt geschapen lijkt alles wat je daarna doet een anti-climax * waarom heb ik niemand tot wie ik kan bidden? * in mijn positie moet je zo uitkijken wat je zegt * een week van onbedachtzaamheid kan maken dat men een eeuwigheid schreit * ‘t is niet eerlijk, iedereen heeft een vrije dag behalve ik * altijd maar god zijn is ook niet alles * soms gaat alles goed en dan ben ik blij dat ik god ben * en iedereen die maar zegt dat ik niet besta daar word ik toch zo onzeker van * over vleiers heb ik echt niet te klagen gehad * houd van elkaar of ik kom er op timmeren
In Denemarken heeft Lone P. Christensen het plan opgevat om alle sprookjes van Andersen te bundelen in een nieuwe uitgave. Elk sprookje zal dan voorzien worden van een afbeelding met een bijpassend borduurwerk.
Zij heeft hiervoor voor elk sprookje een borduurder/ster gezocht die op de aangeleverde stof in de aangegeven maat (A4 staand) naar eigen inzicht een bijpassend borduurwerk bij een sprookje maakte.
De expositie in van de borduurwerken in Odense startte op 2 april 2025 (de 220e verjaardag van Hans Christian Andersen), het boek zal op 23 mei van de pers rollen.
Dit is mijn bijdrage: The goblin and the woman.
En weer gaan er sokjes naar Tesselschade Arbeid Adelt in Den Haag.
Weer een mooi quiltje geworden, de uitdaging, 52×67 cm.
Het nieuwe thema – van Hetty – was postzegel.
Ze gaf ons allemaal de volgende afbeelding. Als inspiratie.
De postzegel rechtsonder – de vlag van Duitsland – was mijn inspiratiebron.
Postzegels zijn – net als munten en vlaggen – een vaderlandslievend symbool. Om deze te combineren is eigenlijk logisch.
Ik heb een combinatie gekozen van de vlag van Salland, waar ik woon, en een hedendaagse postzegel met een ‘1’ erop.
Voor de babyshower van mijn jongste dochter heb ik deze leuke knuffel gehaakt.
Het patroon komt van www.smengifts.nl en heb ik afgelopen januari gekocht op de handwerkbeurs in Houten.
De redactie van MerkWaardig heeft – als gezamenlijk project – bedacht dat ieder van ons een borduurwerkje maakt met als uitgangspunt hetzelfde patroon.
Dat was een IJslands patroon uit een boek van één van ons.
De verwachting was dat de redactieleden het allemaal verschillend zouden interpreteren en uitvoeren. Hierboven mijn resultaat, hieronder het patroon.
Ook vroeger hield ik al van breien. Onlangs heb ik alle oude fotoalbums doorgespit op zoek naar foto’s. Ik heb er heel wat gevonden.
In de diashows staan deze foto’s.
baby- en peutertruien
kindertruien
damestruien
herentruien
Door Joan werd ik op het idee gebracht om een eenvoudig Japans zakdoeketuitje te maken.
Hitomezashi is een redelijk eenvoudige techniek, een repeterende rijgsteek wordt aangebracht in één richting. De volgende stap is een rijgsteek die hier haaks op staat. Als laatste zijn de diagonale steken aan de beurt.
Het etuitje is afgewerkt met een koordje dat vastzit in een kraal. Hiermee kan het gesloten worden.
